ادیب

ظاهر این شعر یک شوخیست چون فضای سرودنش شوخی آلود بود. از نظر مفهومی چیزهای را حمل می کند که می دوستش دارم.

چکنم بال و پرم بسته شده قندولک

"پرش" قلب من آهسته شده قندولک

صنما درد و بلا در پس این بال و پرم!

دلکم از دلکم شسته شده قندولک

بخدا روح درختانه ای من می لرزد

نکند باز تبر دسته شده قندولک

راست کن راست بزن باز بزن محکم تر!

که در این آخر خط خسته شده قندولک

بچلان پیرهنت زود...الا زود...بکش!

بچلان...! اُف که همان... پسته شده قندولک

(علی ادیب، مولده – ناروی)

23/12/2010